Eén jaar geleden daagde een collega ons uit: "20 kledingstukken kopen op één jaar, alles meegeteld, dat is minder evident dan het klinkt". Bij Gent Fair Trade zijn we heel bewust bezig met wat we kopen en dragen. Op het eerste gezicht leek het ons geen onmogelijke uitdaging. We vroegen het aan onze volgers, en de meesten reageerden ook dat het wel doenbaar leek.
We zijn een jaar later. Tijd om de proef op de som te nemen. We vroegen 6 van jullie om je ervaringen neer te schrijven:
Toen ik in 2018 besliste om als voornemen voor 2019 geen nieuwe kleren te kopen, voelde ik al snel dat dit niet realistisch was. Maar ik besliste toen wel om de knop helemaal om te draaien en enkel nog kleding te kopen die ethisch gemaakt is met het oog op duurzaamheid. Vanaf dan ben ik steeds met een kritische blik een kledingwinkel binnengestapt.
In de grote ketens kom ik (heel af en toe) om inspiratie op te doen, maar kopen doe ik enkel nog tweedehands of bij lokale winkels die zich focussen op duurzaam materiaal. Maar ik zou het wel tot het minimum beperken.
Ik leerde mezelf om mijn kleding meer te combineren. De stuks die ik afgelopen jaar kocht, zijn dan ook vaak kledingartikelen die apart te dragen zijn: een broek, een trui, een rok, … zo kocht ik slechts 2 items die uit 1 stuk bestonden.
Ik geef dit dan ook graag als tip mee: zoek naar stukken die je vlot kan combineren met de rest van je kleerkast. Zo zoek je het best een artikel in een tint dat gemakkelijk met de kleuren van je huidige stukken blend. Ohja, en stap van het collectie-denken en creëer je eigen stijl. Vanaf nu ken ik slechts twee collecties: de winter- en de zomercollectie. En dan nog draag ik soms met veel plezier mijn gebreide wintertrui in de zomer.
Foto: Mieke
Om af te kicken van fast fashion, nam ik me twee jaar geleden voor om per maand maar één stuk meer te kopen. Ik legde ze alle 24 eens op een rij. Kleren, schoenen en juweeltjes. De meeste ervan had ik uit goesting gekocht, en niet per se omdat ik ze nodig had. Consuminderen maakte me helaas niet minder ijdel: ik hechtte nog steeds veel belang aan mijn uiterlijk. Wanneer ik rond me enkel fleurige jurkjes zag, was ik me des te meer bewust van mijn sombere, donkerblauwe outfit. Hoe hield ik het ook tijdens moeilijkere momenten vol? Ik postte alles wat ik kocht op mijn Instagram. Sociale controle helpt wanneer je een voornemen wil waarmaken.
Ik was dus nog steeds gevoelig voor trends, maar begon wel langer na te denken voor ik iets kocht. Paste die blazer wel bij andere spullen uit mijn kast? Hoe makkelijker je je kleren kan combineren, hoe minder je het gevoel hebt dat je niets hebt om aan te doen. Gaandeweg leerde ik echter dat dat criterium nog niet voldoende was. De hamvraag was of ik ook enthousiast werd over die denkbeeldige outfits. Zo creëer je een minimalistische kleerkast waar je het maximum uit kan halen.
Eveline, http://www.econista.net/
Kaarten op tafel: ik ben een valsspeler. Er kwam helemaal geen ‘uitdaging’ bij kijken om onder die twintig kledingstukken te blijven. Dit jaar kocht ik niet meer of minder kleren dan andere jaren.
Uit principe koop ik bij leden van Fair Wear Foundation. Vind ik er mijn zin niet, dan durf ik daar weleens van afwijken. Sinds jaar en dag bezoek ik ook geregeld tweedehandszaken en kringwinkels.
Wanneer een kledingstuk mij bevalt, dan stel ik mij deze vragen: is de kwaliteit oké, wanneer kan ik het dragen en waarmee kan ik het combineren. Zijn de antwoorden bevredigend, dan is het een kwestie van betaalbaarheid.
Na een check in mijn kleerkast tel ik negentien aankopen in 2019. Plus vier paar schoenen. Bij nader inzien kocht ik ook nog een sportbroek en drie dito T-shirts. Zoals ik al zei: ik ben een valsspeler …
Deze winter investeerde ik in één goede trui die gemakkelijk te combineren valt. Die ‘perfecte’ maar vervaalde zwarte broek kreeg een kleurbad (maar of dit goed is voor het milieu…?). Mijn pronkstuk van 2019: een rok van YSL, voor acht euro op de kop getikt in de uitverkoop van een tweedehandszaak. Wegens tijdloos goed voor nog jaren draagplezier!
Als tiener had ik 20 kledingstukken ongelofelijk weinig gevonden. Toen had ik om de twee jaar een nieuwe kledingstijl, bijgevolg moest een groot deel van mijn kledingkast vervangen worden. Gelukkig weet ik ondertussen beter, en ben ik iets minder gevoelig aan trends en subculturen.
Dit jaar kocht ik 12 kledingstukken, ondergoed niet meegerekend. Het noodlot wil dat ik dringend nieuw ondergoed nodig had, want ik had het misschien toch net iets te lang uitgesteld. Niets vervelender dan ’s ochtends te concluderen dat zo goed als al je ondergoed in de was zit. Onderbroeken kopen zijn niet mijn favoriete bezigheid, dus kocht ik meteen een hele voorraad en kan ik weer een hele tijd verder. Hoeveel ik er precies kocht, weet ik niet meer, maar laten we zeggen dat ik na het aanvullen van mijn slipjes wel aan 20 kledingstukken zat.
Ik kocht 5 kledingstukken op een Closet Sale of rommelmarkt, 5 nieuwe stukken en 2 items op reis. Liefst van al vind ik leuke stukken op rommelmarkten en closet sales, helaas vind je daar niet alles. Een warme trui die geen drie maten te groot is, of een anti muskieten broek zijn helaas niet de meest verkochte tweedehands items. Dus vul ik mijn vondsten op de rommelmarkt aan met af en toe een uniek stuk, waar ik dan iets meer geld voor kan neertellen. Ik probeer zo veel mogelijk tweedehands of fair te kopen, 4 van de 7 stukken die ik nieuw kocht. Als ik nieuws koop is het belangrijkste voor mij echter dat ik zeker ben dat de kwaliteit goed zit en ik het binnen paar jaar nog altijd mooi zal vinden. Bij tweedehands probeer ik dezelfde criteria te hanteren, maar als een stuk maar een paar euro kost betrap ik me er wel eens op dat ik het maar één keer draag en dan beslis dat het toch echt niet mijn ding is.
20 kledingstukken is best veel, een 10-tal lijkt me ruim voldoende. Als je een goede basis hebt, is dat meer dan genoeg. Zonder ondergoed en sokken dan, want als die moeten aangevuld worden zit je al snel aan 20. Of toch in mijn geval.
Shoppen, we doen het allemaal. De ene is er al wat meer bedreven in dan de andere en wordt er wekelijks vrolijk van, de andere doet het maandelijks, de buurvrouw shopt dan weer een 4 tal keer per jaar. Als kind en puber shopten mijn zus en ik één keer per seizoen. Het ging dan om een beperkt aantal outfits, die onderling vlot te combineren waren, vaak van iets duurdere merken. Niet uit snobisme, louter omwille van de kwaliteit. Kwaliteit boven kwantiteit. Ook praktisch. Daarnaast was het aanbod een pak kleiner dan wat we nu voorgeschoteld krijgen. Daar shoppen te beperken tot die moment en heel bewust te kiezen is kleding voor mij nooit een wegwerpartikel geweest, eerder iets waardevol waar je heel goed zorg voor droeg en lang voor gespaard had.
Tip1: Minder maar beter kopen!
Door tijdens mijn carrière werkzaam te zijn in de kledingsector heb ik de meerwaarde herontdekt om te investeren in bewuste aankopen waarbij de kwalitatieve, duurzame en ecologische aspecten primeren. Dit was tijdens mijn studentenperiode wat verloren gegaan. Eerlijke en duurzame kleding zijn in aankoop duurder dan de minder duurzame tegenhanger, die aan het einde van de rit dan weer duurder uitvalt doordat het veel minder lang kan gedragen worden en dus theoretisch twee maal dient aangekocht te worden.
Tip 2: Bereken je cost per wear
Als ik een duurder stuk koop of in overweging neem om te kopen, bedenk ik mij telkens hoe vaak ik dit kledingstuk zal dragen. Eigenlijk bereken ik de cost per wear, waardoor al snel duidelijk wordt of het de moeite loont om effectief tot een aankoop over te gaan, Het kan niet de bedoeling dat het kledingstuk in de kast blijft hangen.
Tip 3: Wear where you stand for
Door mijn interesse in kleding en mijn opleiding modeontwerp ben ik mij nog meer bewust hoe tijdsintensief het is om een kledingstuk te ontwerpen en welke processen er allemaal aan voorafgaan. Daarnaast besef ik meer en meer hoe kleding je persoonlijkheid benadrukt. Ik kan enorm genieten door daar mee bezig te zijn en mezelf verliezen door zaken aan te passen of zelf te bedenken.
Plan een gezellig namiddagje met vriendinnen, incl. een drankje en een hapje om een uniek kledingstuk te creëren. Wear where you stand for. Want als individu zijn we allemaal uniek.
Tip 4: Evalueer je kledingkast
Het is nuttig om op bepaalde tijdsstippen je kledingkast te evalueren. Voor de start van het koudere seizoen, de herfst en winter, weet je wel, en na een grondige evaluatie leg ik een boodschappenlijstje aan. Deze keer stond er een zwarte of grijze jeans op mijn lijstje, niet het meest duurzame kledingstuk, maar mijn kleerkast kon dit stuk nog gebruiken. Ik vond er één, op een duurzame manier geproduceerd, bij een lokale handelaar. Op die manier stond ik bewust stil bij wat ik nog nodig had en kocht ik geen overbodige zaken. Want tenslotte kunnen we altijd wel iets kopen of vinden we altijd wel wat leuk.
Tip 5: Say cheese!
Ik ben afgestapt om dat ene kleedje te bewaren voor een feestje. Ik draag het ook om te werken met een sneaker er onder, een gebreide trui erop, in een casual look.
Door kleding anders te combineren krijg je een andere look en kan je bijna alle kledingstukken op eender welk tijdstip dragen.
Maak foto’s van alle mogelijk combinaties en hang ze op aan de binnenkant van je kleerkast. Het bespaart je denkwerk in de ochtendrush en je hebt elke dag keuze uit verschillende silhouetten!
Als laatste geef ik jullie nog enkele vragen mee die we ons kunnen en misschien wel moeten stellen tijdens het shoppen:
BECAUSE EVERY TIME YOU SPEND MONEY, YOU’RE CASTING A VOTE FOR THE KIND OF WORLD YOU WANT.
Na een snelle rekensom heb ik dit jaar een 15-tal kledingstukken gekocht bij lokale handelaars en zelf enkele stuks gemaakt met de stof die ik nog had liggen.
Veel bewust shopplezier!
Sophie –x-
Ik hou wel van een uitdaging zo nu en dan. Mijn yogajuf daagt ons ook af en toe uit: geen koffie drinken, geen alcohol drinken, geen chocolade eten, elke dag opschrijven waarvoor je dankbaar bent,…zulke dingen. Je bent niet verplicht om eraan mee te doen. Je kiest zelf wat je probeert en hoelang je het volhoudt. Ik heb altijd de neiging om me te laten uitdagen. Wanneer ik een challenge aanga, gooi ik mij volledig. Maar ik heb gemerkt dat ik dat minder en minder goed kan. Na 3 dagen zwaar tegen mijn gedacht thee drinken, dronk ik de 4de dag heel overtuigd koffie. Gewone dan nog, terwijl ik voor mijn eigen bestwil eigenlijk deca moet drinken.
Toen Gent Fair Trade met de oproep kwam om eens een jaar maar 20 kledingstukken te kopen, vond ik dat eigenlijk niet echt een uitdaging. Je moet weten dat ik al jaren bezig ben met zoveel mogelijk fair fashion kopen en dat ik nog kleren draag die ik herken van op foto’s van 10 (of meer) jaar geleden. Ik ben zuinig. Ik koop weinig en zo duurzaam mogelijk.
Fingers in the nose dus deze challenge om te consuminderen, dacht ik…
Vroeger was ik geen soldenmens, maar sinds ik soms duurdere (duurzame) merken koop, vind ik het wel heel fijn dat er solden bestaan. Je moet gewoon het juiste moment uitkiezen om naar de winkels te gaan en niet wachten tot een superdrukke zaterdag om je slag te slaan. Ik deed mijn eerste aankopen dus tijdens de solden in januari. Twee warme truien en een jas.
De teller stond zo op 3 stuks.
Ik herinner me deze zomer dat ik met een bon van mijn verjaardag ook 4 stuks ineens kocht. En daar wringt bij mij het schoentje. Ik hou me zo hard in dat als ik mezelf eens iets gun, ik precies direct veel ineens mag. Compenseren heet dat zeker? Dat kan niet de bedoeling zijn.
7 stuks.
De teller kwam eind september op 20 stuks te staan nadat ik een paar prachtige sandalen had gekocht. Die teller staat intussen nog steeds op 20, maar ik heb het al 3 maanden lastig.
Ik dacht achteraf bekeken dat ik mezelf beter 1 stuk per maand had gegund en dan 8 stuks als reserve gehouden had…
Maar ik ben eigenlijk best fier op mezelf want bij het ter perse gaan van dit tekstje ben ik nog steeds niet gezwicht. Ik kocht dit jaar voor het eerst tweedehands en het smaakt naar meer, maar ik mag niet meer. Met dit koude weer wil ik de hele tijd warme spullen kopen, maar ik moet in mijn kast op zoek in plaats van iets nieuws te kopen. Creatief zijn met de spullen die ik heb. Laagjes aandoen.
Ik heb nog kledingbonnen liggen die gelukkig niet voor het einde van het jaar verlopen, maar die liggen daar wel naar mij te zwaaien. En dan is er nog dat klein stemmetje dat de hele tijd zegt van: ‘Ach, die bonnen tellen niet mee want daar koop je niet echt iets mee, je hebt die gekregen…’ of ’21 stuks is niet zo’n grote zonde, je bent veel te streng voor jezelf.’
Ik denk dat ik vooral blij zal zijn dat het jaar om is omdat de druk dan van de ketel zal zijn. En één ding is zeker: volgend jaar tel ik het aantal kledingstukken dat ik koop niet. Maar dankzij de challenge zal ik mij telkens voor ik iets koop afvragen of ik het wel echt nodig heb en zal ik regelmatig langsgaan in tweedehandswinkels. Garderobe Vintage & Pre-Loved Fashion in Kortrijk mag me begin januari verwachten. Een soldendate met een goeie vriendin staat eind januari ook al ingepland.
