Dekolonisatie is onlosmakelijk verbonden met het ongedaan maken van de kolonisatie. Doel is om de praktijken, die de kolonisator de – vaak overzeese – gebieden oplegde, ongedaan te maken. Hoe verhoudt zich dit met onze relatie tot voedsel? Om ons voedsel te dekoloniseren moeten we weten wat de impact is op de samenleving van een verlies aan voedseltraditie, kapitalisatie en industrialisatie van de voedselproductie.
Er wordt vaak gezegd dat etnisch voedsel ongezond is, maar de realiteit is dat de meeste van deze ongezonde ingrediënten door kolonisten zijn geïntroduceerd. In het geval van Amerika waren het de Spanjaarden die rundvlees, zuivel of brood bij de inheemse bevolking introduceerden. Het was niet alleen door taal, cultuur of geloof dat kolonisatie plaatsvond, maar ook door het devalueren van de inheemse traditionele voeding. Vandaag de dag is de belangrijkste doodsoorzaak bij de geracialiseerde bevolking in de VS boven de 25 jaar direct gerelateerd met hun dieet.
Toen kolonisten voor het eerst naar Noord-Amerika kwamen, werkten ze onder de Catholic Church’s Doctrine of Discovery. Deze doctrine hield niet alleen in dat de Europese autoriteiten alles handhaafden, het betekende ook de toepassing van Europese landbouwtechnieken. Men ontwikkelde het land door het verbouwen van gewassen die vooral door de hogere Europese klasse geconsumeerd werden.
Deze kolonisatie en de latere industrialisering van de landbouw hadden een slechte invloed op diverse crisissen zoals stijgende voedselprijzen, armoede, klimaatverandering en het verlies aan biodiversiteit. Mogelijk waren de kolonisatie en industrialisering van de landbouw zelfs de oorzaak van al deze crisissen. De industriële landbouw en het mondiale voedselsysteem dragen naar schatting 44% tot 57% bij aan de mondiale broeikasgasemissies.
Voedsel toont hoe racisme op elk niveau van de samenleving aanwezig is. Racisme creëert stigma’s rond bepaalde voedingsmiddelen en leidt tot voedselgentrificatie. Zoals wanneer bepaalde producten als spirulina of chia zaden trendy worden. De prijs stijgt naargelang de populariteit, waardoor de toegang tot deze voedingsproducten moeilijker wordt voor de gemeenschappen die van oudsher deze producten gebruiken. Dit proces van voedselgentrificatie is nauw verbonden met racistisch beleid op het gebied van huisvesting, werkgelegenheid, transport en landbouw.
