Huwelijksklokken bij Gent Fair Trade: Noord-Zuid-ambtenaar Christophe Ramont nam deel aan het VTM-programma Blind Getrouwd en dat zullen fast fashionisto/a’s geweten hebben. Op kop zijn echtgenoot Nick Laenen, die gemiddeld twee keer per week met nieuwe kleren thuiskwam. ‘Toen hij mijn kleerkast zag, vroeg hij: en waar is de rest?’

(Dit artikel werd geschreven voor Slow Fashion Forward, het duurzame modemagazine van Gent - binnenkort gratis te vinden bij de Fair Fashion-zaken van Gent)

Waarom wou je deelnemen aan Blind Getrouwd?

Christophe Ramont: ‘Om de man van mijn leven te vinden, natuurlijk! Ook ben ik ervan overtuigd dat dit concept, op basis van je profiel een match vinden, kan werken. Daarnaast vond ik het belangrijk dat de LGBTI+-gemeenschap vertegenwoordigd is in zo’n mainstream programma.’

En toen bleek jij een match te hebben.

‘Straf, hé!’

Hoe kijk je terug op je huwelijk?

‘Als een intens, zot avontuur. Ik heb heel veel over mezelf geleerd. Ik weet nu dat ik me kan smijten in de liefde.’

Hoe was het om Nick voor het eerst te zien in het stadhuis?

‘Sterven is dat. Sterven met de glimlach: het is een fijne, maar heel stresserende gebeurtenis. Nick en ik hadden gelukkig meteen een klik. Toen we elkaar uiteindelijk zagen, was dat een explosie van enthousiasme.’

De experts vreesden dat je problemen zou kunnen hebben met Nick zijn job.

‘Als cabin crew member vliegt Nick veel, terwijl ik rond duurzaamheid werk. Vind ik het ideaal dat er zoveel gevlogen wordt? Nee. Maar het is niet zijn fout dat hij een job graag doet die ecologisch belastend is. Uiteraard ben ik meer te vinden voor een model waarbij we minder vliegen. Daardoor zou zijn job misschien in gevaar komen … misschien toch een twistpunt (lacht). Maar op zich kan Nick daar niks aan doen. Daar hebben we dus niet veel discussies over gehad.’

Heb je op andere vlakken wel over duurzaamheid gediscussieerd?

‘Nick is een typische fast fashionconsument. Hij koopt ongeveer tien kledingstukken per maand. In zijn kleerkast zitten meer kleren dan ik ooit had gezien. Nadat hij mijn kleerkast zag, vroeg hij: en waar is de rest? (lacht)’

Heb je Nick iets bijgebracht over fair fashion?

‘Ik ben met hem naar hippe Gentse pioniers zoals Supergoods en Just Hazel geweest. De eerste keer dat hij meeging, vond hij het – onbegrijpelijk! – toch wat geitenwollensok. Tot bleek dat een gemeenschappelijke kennis ook bij Supergoods shopt. Daarop zei hij dat hij erop zou letten om ook eens fair fashion te kopen. Bam! Als we dat al kunnen bereiken, zijn we al ver. De volgende stap is het aantal kledingstukken afbouwen.’

Hoe overtuig je iemand die daar totaal niet mee bezig is?

‘Niet iedereen denkt hetzelfde over duurzaamheid. Dat wist ik natuurlijk ergens al, maar pas door intens samen te leven met Nick ben ik echt tot dat besef gekomen. Hoe kan ik daar een beweging tegen inzetten? Mensen veranderen niet zomaar. Ik ben er meer dan ooit van overtuigd dat dat een gepersonaliseerde aanpak vergt, die stapsgewijs moet verlopen. Afbouwen naar vijf kledingstukken per maand zou ik dus al een gigantisch succes vinden. Ik ben nogal pragmatisch in mijn idealisme. Je gaat het model niet veranderen door zelf voor de volle 100 procent duurzaam te leven. Als iedereen een beetje meer zijn best doet, een beetje bewuster consumeert, bereik je veel meer.’

Hoeveel kledingstukken heb je zelf?

‘Ik deed vorig jaar mee aan de fair fashion challenge om maximaal twintig kledingstukken per jaar te kopen, maar moet toegeven dat ik daar net over zit. Dat verbaasde me erg, want ik heb niet de indruk dat ik veel kleren koop. Ik denk nu nog meer na over mijn aankopen. Had ik die ene pull echt wel nodig? Anderzijds zei Nick vaak dat ik nu wééral dezelfde pull aanhad. Ik heb ‘m dus al veel gedragen (lacht).’

Telt je trouwkostuum ook mee voor de fair fashion challenge?

‘Het is een drieledig kostuum geworden van Van Gils, met twee hemden erbij. Niet handig met de challenge: meteen vijf stuks erbij. Maar ik kan ze gelukkig blijven dragen en combineren met andere kledingstukken.’

Hoe fair is je kostuum?

‘Ik heb specifiek voor Van Gils gekozen vanwege hun beleid rond duurzaamheid. Ook voor de grondstoffen leveren ze inspanningen, voornamelijk rond gebruik van chemische stoffen en ecologische criteria. Weet ik van elk onderdeel van mijn kostuum dat het 100 procent eerlijk is, zowel qua grondstof als productie? Neen, maar ik wist meer dan genoeg om met een gerust hart te kunnen trouwen.’

Pragmatisch idealistisch, dus.
Dankjewel voor dit gesprek!

Dit interview werd geschreven voor het vernieuwde Slow Fashion Forward-magazine dat binnenkort gratis te verkrijgen zal zijn bij de Gentste Fair Fashion-zaken. In dit duurzame modemagazine ontdek je alles over eerlijk trouwen, duurzame kleding, de adresjes die je moet kennen als Fair Fashionista/fashionisto en interviews met verschillende modepioniers van Gent.

Te verkrijgen in de zomer van 2020.